ಮುಸುಕಿನಿಂದೊರಗೆ
ಹಸಿರ ಹೊದಿಕೆಯಲಿ
ಬೆಚ್ಚಗಿದ್ದವಳ ಬಿಚ್ಚಿ
ಕೆಂಡದೋಕುಳಿಯಲಿ
ಸುಟ್ಟು ಬೇಯಿಸಿದರು
ಇಂಗಳದ ಕಾವು
ತಡೆಯುವ ಮುನ್ನ
ಉಪ್ಪು-ಖಾರ ಬೆರೆಸಿ
ಸೇವಿಸಿದರೆನ್ನ...
ಬೆಂದ ಮೈಯ್ಯಿ
ಖಾರದುರಿಯ
ಬೇನೆಯಲಿದ್ದವಳನು
ಸವಿದು ಸವಿದು
ಜಗಿದು ಜಗಿದು
ತಿನ್ನುತಲಿದ್ದರು....
ಹೊಟ್ಟೆ ಹೊರೆಯಲು
ಬಾಯಿ ರುಚಿಸಲು
ನಾನು ಬೇಕು
ನನ್ನ ಸುಡಲೇಬೇಕು
ಬದುಕು ಬಯಸಿದಾಗಲ್ಲ
ಇನ್ನೊಬ್ಬರ ಜೀವನಕೆ
ಮತ್ತೊಬ್ಬರು ಸಾಯಲೇಬೇಕು...
ಚಿತ್ರ ಕೃಪೆ: ಅಮೋಲ್ ಪಾಟೀಲ್
14 comments:
Vah.... naanu saha tindiddene... yaavattu ee riti yochisiralilla.... superr kavana.....
ಚಂದ ಸುಗುಣಕ್ಕ ... ಜೋಳದ ಸ್ವಗತ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ..
ನನ್ನದೂ ಕೂಡ ದಿನಕರ್ ಸರ್ ಥರದ್ದೇ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ..
ಭಿನ್ನವಾಗಿ ಯೋಚಿಸಿ ಚಂದದ ಕವಿತೆ ಕಟ್ಟಿದ್ದಿರಿ.. ಸೂಪರ್...
jolada muttinante Sundara nimma kavana :)
ಜೋಳಗೀತೆ.....
ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಸುಗುಣ, ಕವನ ಇಷ್ಟವಾಯ್ತು. ಅದರಲ್ಲೂ
"ಬದುಕು ಬಯಸಿದಾಗಲ್ಲ
ಇನ್ನೊಬ್ಬರ ಜೀವನಕೆ
ಮತ್ತೊಬ್ಬರು ಸಾಯಲೇಬೇಕು..." ಎಂಥಾ ಕ್ರೂರ ಸತ್ಯವಿದು!!
ಬೂದಿ ಮುಚ್ಚಿದ ಕೆಂಡ ಮುಸುಕಿನ ತೆರೆ ಎಳೆದ ಜೋಳಕ್ಕೆ ಹೇಳುತ್ತೆ
ನನ್ನ ಸುಟ್ಟುಕೊಂಡು ನಿನ್ನ ಬೇಯಿಸುತ್ತಿದ್ದೀನಿ
ನೀನು ಬೆಂದು ಬೇರೊಬ್ಬರ ಜಠರಾಗ್ನಿಯಲ್ಲಿ ಸೇರುವೆ.
ಅಮೋಲ್ ಪಾಟೀಲ್ ತೆಗೆದ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಚಿತ್ರ... ಸುಗುಣಕ್ಕನಿಗೆ ಸ್ಪೂರ್ತಿಯಾಯಿತು
ಜೋಳವೆ ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು ಎನ್ನುವ ತತ್ವಕ್ಕೆ ಈ ಕವನ ಶರಣಾದವು!
ಸೂಪರ್ ಅಕ್ಕಯ್ಯ ಇಷ್ಟವಾಯಿತು
" ನನ್ನ ಸುಡಲೇಬೇಕು
ಬದುಕು ಬಯಸಿದಾಗಲ್ಲ
ಇನ್ನೊಬ್ಬರ ಜೀವನಕೆ
ಮತ್ತೊಬ್ಬರು ಸಾಯಲೇಬೇಕು..."
ಸತ್ಯವಾದ ಮಾತು..
ಮನ ತಟ್ಟಿತು...
ಅಭಿನಂದನೆಗಳು ಸುಂದರ ಸಾಲುಗಳಿಗೆ..
ಸತ್ಯವಾದ ಮಾತು!
ಮುಸುಕಿನ ಮರೆಯಲಿದ್ದವಳ ಕಥೆ :-)
ಮುಸುಕಿನ ಮರೆಯಲಿದ್ದವಳ ಕಥೆ :-)
ಮುಸುಕಿನ ಮರೆಯಲಿದ್ದವಳ ಕಥೆ :-)
-ಸುಜಾತ ಲೋಕೇಶ್
ಬದುಕಿನ ನಿಜ ಅನಾವರಣ. ಒಬ್ಬರು ಸುಲಿದರೆ ಮತ್ತೊಬ್ಬರಿಗೆ ಬದುಕು. ಉತ್ತಮ ಕವನ.
ರುಚಿಗಾಗಿ ಜೀವ ತಿಂದೆವು ಯೋಚಿಸಲಿಲ್ಲ ರುಚಿಸಿದ ಜೀವ ರುಚಿಗಾಗಿಗೆ ಜೀವನ ರುಚಿಯಿಂದಲೇ ವೇದನ
ರುಚಿಸಿದ್ದು ರುಚಿಸಲಾಗಲಿಲ್ಲ ರುಚಿನೀಡಿದ ಜೀವನ!
Post a Comment